RS

Wyjrzała przez wizjer od frontu, ale nie zobaczyła
do małżeństwa, Bóg wie, co z Kelsey, Jorge jest
Zapadło milczenie, trzaskał ogień, rycerz zatopił spojrzenie w oczach
- Tak. Mary jest tak bezpieczna, jak tylko się da. Przede wszystkim
- Nie umieraj, Dane, kocham cię, potrzebuję cię,
koszulką a spodenkami nabrała równie czerwonej
do Lathama i Garcii, ale tutaj jestem wśród
prasowe, które studiował Dane. Po chwili
- Chciałabym, żebyś zrobił dla mnie parę rzeczy. Po pierwsze, nie
Sheila poszła do niego. Krawaciarz. Dane zawiódł
115
- Szkoda, bo ładna - odezwał się ten drugi. Wzięła głęboki oddech,
- Nie, ani trochę.
gościa Cindy.

- Możesz mnie straszyć, ale Gloria nigdy...
- Dużo więcej.
- mruknął. - Wszyscy nazywali mnie zawsze Santos, z wyjątkiem mamy. Ale ona nie żyje... - Wziął głęboki oddech, gotując się do najtrudniejszego wyznania: - Chciałem... chciałem cię zranić. Zrazić do siebie. Ale to dlatego... że mi tutaj dobrze. Dlatego że... bardzo cię lubię i... i... - nie umiał powiedzieć nic więcej.
wymyka się do piwnicy win, pewnie uznała go za pijaka.
- Tego nie zamierzałaś mi przekazać.
- Panno Beckett, wiem, że to dopiero początek sezonu, ale czy już ktoś stara się o pani
Zatrzymała się w progu biblioteki, obejrzała przez ramię, chcąc mieć pewność, czy w pobliżu nie ma matki, i wślizgnęła się do środka, przymykając drzwi za sobą. Podeszła na palcach do półek, gdzie stały zakazane książki, których matka nie pozwalała ruszać.
- Panie Delacroix właśnie straciły najbliższą osobę, a pan nie okazuje im
- Siódma, milordzie. Pan Mullins wyszedł, ale prosił mnie, bym panu przekazał, że
- Ja... nie wierzę.
Gloria skinęła głową. Szli w milczeniu wzdłuż falochronu, w oddali bielały żagle jachtów, nad pomarszczoną taflą Lakę Pontchartrain krążyły mewy. Obok śmignął samochód z nastawionym na cały regulator radiem, z boiska po drugiej stronie drogi dochodziły śmiechy rozbawionych dzieci.
- Ciągle cię widzę...
Matka zastanawiała się przez moment, wreszcie skinęła przyzwalająco głową i odłożyła gazetę.
Bryce ruszył do przodu, a ona podążyła za nim z Karoliną na rękach. Pokazał jej salon i jadalnię na parterze. Potem znaleźli się w holu, z którego prowadziły schody na piętro.
- Tak sądzę. Bardzo lubi moje porto. Posłałem mu butelkę wraz z zaproszeniem.